Donaci varmfonton
La 18an de septembro estis "Keiro-no-hi*1(la tago, kiam oni esprimas respekton al maljunuloj)" . Ministerio de Sano, Laboro kaj Bonfarto anoncis, ke maljunuloj, pli ol 100 jaraĝa, nun vivas 92 139 en tuta lando. Virinoj inter ili estas 81 589, kiu estas 88.5% kaj multe superas virojn. Averaĝa vivdaŭro de viro estas 81 kaj tiu de virino estas 87.
"Keiro-no-hi(Tago por respekti aĝulojn)" estis la nacia evento post la Dua Mondmilito, unue oni nomis ĝin "Toŝijori-no-hi*2(la tago por aĝŭloj)", poste "Roĵin-no-hi*3(la tago por maljunulo)". Kaj en la jaro la 4a de Ŝowa(1966), ĝi aliĝis en la nacia festtago kiel "Keiro-no-hi". Tiutempe, averaĝa vivdaŭro de naskitoj en 1955 estis 64 kaj 68 jaraj por viro kaj virino respektive.
Post la duon jarcento, la koncepto pri maljunulo ege ŝanĝis. Unu enketo montris, ke plej parto pensas, ke maljunulo estas homoj de pli ol 70.
Festaj jaroj kiel Koki(70) *4 kaj Beiĵu(88)*5 ktp. estas gratulindaj jaroj. Sed nun estro de loka registaro vizitas por gratuli nur maljunulojn pli ol 100 jaroj. Se li farus tion al homoj de Koki kaj Beiĵu, multaj el tiuj protestus dirante, "Ne traktu min kvazaŭ maljunulon." Esti sana kaj firmkora estas dankinde.
Mi rememoris pri donaco de maljunuloj. Jam 30 jarojn antaŭe, Entrepreno de varmakva fonto en la gubernio Gunma, malavare donacis varman akvon de sia fierinda fonto al maljunulflegejo aŭ prizorgejo por maljunuloj per cisterna kamiono. Oni diris, ke la maljunuloj de la prizorgejo ege ĝojis pro tio, ke ili povis ĝui varmakvan fonton ĉehejme.
Ĉar mi ne aŭdis pri varmfonta donaco post tiam, la servado eble ĉesiĝis. La simila historio ekzistis ankaŭ en la varmfonto de Kusacu. En la epoko de Edo*6, oni portis akvon de Kusacu varmfonto al Edo pleniginte en barelon.
En unu angulo de "Jubatake*7", kiu estas la simbolo de la varmfonto Kusacu, kvadrate kunligita lignkadro mergiĝas. Ĝi estas la restaĵo de la tiu servado. Oni nomas ĝin "Varma fonto por lia ŝoguna*8 moŝto" kaj la 8a ŝoguno de TOKUGAWA Joŝimune*9 aŭ la 10a, Ieharu*10 portigis la barelojn de akvo ĉerpinte el ĉi tiu lignkadro.
Kvankam ŝogunoj ŝategis varmfonton, kiel oni povis porti la barelojn de Kusacu al Edo, kiam ankoraŭ ne ekzistis cisterna kamiono? Scivoleme mi serĉis kia estis varmfonta afero en Edo?
Kaj mi eksciis, ke la ŝogunaj moŝtoj de Edo ŝategis varmfonton generacio post generacio. La unua Ŝoguno Iejasu kaj la tria, Iemicu ŝajne estis amantoj de la varmfonto de Atami*11. "Oferado de varmfonto" de Atami komenciĝis kiam la 4a Ĝoguno Iecuna. Oni portis barelojn de varmfonto de Atami al la kastelo Edo.
"Oferado" signifas oni donacadis varmfonton al Ŝogunoj. Unu historia dokumento diras, ke 3 643 da bareloj estis portataj de Atami al Edo, 9 jarojn dum Joŝimune regis. Estis pli multe ol 1 barelo ĉiutage. La barelo estis tiel granda, kiel homo povis mergi sin rekte. Ŝogunoj ĝuis luksaĵon, ke ili bani sin kantante "Ii ju da na!*12" ĉiutage. La estroj de la kastelo Edo povis plene ĝui varmfonton pro tio, ke tiutempe estis paca senmilita epoko. Varmfonto kongruas kun paco.
Nu, reveninte nuntempe, donaco de varmfonto jam ne liveras varmfontan akvon sed anstataŭe, oni invitas maljunulojn al rjokano*13 de varmfonto. Feliĉe, lastatempe, oni ne necesas viziti faman varmfonton, ĉar multaj varmfontaj banujoj kun riĉaj instalaĵoj naskiĝis en proksima loko. Unu varmegan tagon en ĉi tiu somero, mi plene ĝuis varmfonton en Makuhari nomata "Jura-no-sato(varmfonton-ĝua-vilaĝo)*14" kun mia filo. Ekzistas rokbano, ekstera bano proksime de marbordo, kie oni sentas eĉ ricevi ŝprucaĵojn de ondo kaj la spaco por ripozi post banado estis bone ekipita, kie ankaŭ multaj junuloj ripozis. Do tie estis tiel bona, ĉar mi tute ne sentis, ke tie estas la loko por maljunulo.
Mi pensis, ke mi fojfoje vizitu tien kiel donacon por mi mem, eĉ se mia filo ne invitos.
Rimarkoj de tradukinto:
*1 Keiro-no-hi *2 Toŝijori-no-hi *3 Roĵin-no-hi
Keiro-no-hi(Tago por respekti aĝulojn) estas unu el Japana festtago. La tria lundo de septembro.
Keironohi, Toŝijorinohi estas Roĵinnohi estas alinomoj de la sama tago. "Toŝijori" kaj "roĵin" signifas ambaŭ maljunujojn. "Keiro" estas "kei"(respekti) plus "rou"(maljunuron".
En tiu tago, loka registaro gratulas maljunulojn laŭ sia maniero.
Ene de familio, genepoj gratulas geavojn. Se gefiloj farus ĝin, multaj maljunuloj dirus, "Mi ankoraŭ ne maljuniĝis." Sed ili ĝoje akceptas gratulon de genepoj.
*4 Festaj jaroj kiel Koki(70) *5 Beiĵu(88)
Koki devenas de la poemo "曲江"(kurba rivero) de Du Fu. En tiu poemo li kantis "人生七十古来稀"(Tiuj, kiuj vivas pli ol 70 jaroj estas maloftaj delonge).
Beiĵu devenas strukturo de la ideogramo "米"(rizo, bei), kiu povas malkomponi al "八","十","八", nome "八十八", kiu signifas okdek ok.
Ekde la 1603, kiam TOKUGAWA Ieyasu fondis ĉefurubn Edo(nuna Tokio) kaj iĝis "ŝoguno" ĝis 1867, kiam TOKUGAWA Yoŝinobu redonis regrajton al imperiestro. Post kelke da konfuzo, la imperiestro de Meiĵi surtroniĝis en 1868.
Jubatake(kampo de varmaakvo) estas ekipaĵo, kie oni kontrolas temperaturon de la akvo de varma fonto aŭ kolekti "floro de varmakvo", kiu estas unu el komponantoj de la varmakvo.
La jubatake de la varmfonto Kusacu, estas grandioza kaj unu el vidindaĵo de turismo.
*8 lia ŝoguna moŝto *9 TOKUGAWA Yoŝimune *10 Ieharu
Ŝogunoj daŭris 15 generacioj el TOKUGAWA familioj.
1 Iejasu, 2 Hidetada, 3 Iemicu, 4 Iecuna, 5 Cunajoŝi,
6 Ienobu, 7 Iecugu, 8 Joŝimune, 9 Ieŝige, 10 Ieharu,
11 Ienari, 12 Iejoŝi, 13 Iesada, 14 Iemoĉi, 15 Joŝinobu.
*11 Atami
Atami estas unu el famaj lokoj por turismo en Japanujo.
Tie estas ankaŭ fama pro varma fonto. Nun multaj feriaj domoj estas en la urbo.
Atako de granda tertremo estas profetata jam delonge kaj ankoraŭ nun.
*12 Ii ju da na!
Unu el populara kanto de muzikgrupo "the Drifters".
Teksto: EI Rokusuke, Muziko: IZUMI Taku
Ĝi kantis pri ĝojo de eniri varmafonton.
Kiel donaco de "keironohi", oni invitas maljunulojn al rjokano, kiu havas varmfonta banujo. Multaj japanoj amas varmfonton.
*14 Jura-no-sato(varmfonton-ĝua-vilaĝo)
Granda banujo de varmfonto, kiu situas ĉe la marboro de Keijo-jinio fervojo. Oni povas atingi tien ene de unu horo de la stacio Tokio.