Veturado en Ekstera Boso
"Mi povas preni 4 feriajn tagojn en novjaro. Avĉjo, ĉu vi volas iri ien?" Invitis min la nepo, kiu ĵus eklaboris lastan jaron. Ŝajnas, ke tio estis lia novjara donaco al mi, kiu povas malfacile eliri laŭvole pro tio, ke mi redonis mian stirpermesilo.
Je la 10a horo de sekva mateno, ni eniris en rapidan vojon ĉe la nodo de golfa bordo Ĉiba. La vojo estis nekutime densa pro aŭtoj. Sed post kiam ni preterpasis la vojkrucon Mijanogi, subite la aŭtoj maldensiĝis. Tiuj aŭtoj estis supozeble vojaĝantoj al la templo Narita por la unua vizito de novjaro. Post pasante jenajn vojkrucon de Ĉibahigaŝi kaj la nodon de Togane, la aŭtoj preterpasantaj ege malmultiĝis. La akompanintoj estis eble celis la marbordon de Kuĵukuri.
Elirinte ĉe la vojkruco de OoamiŜirasato, ni eniris en la prefektan vojon, kiu havas du lenojn ĉiuflanke. Ĉirkaŭis nin kampara nuda pejzaĝo de postrikolto kaj transe de ĝi viciĝis malaltaj montetoj kovritaj de pinoj de Sanmu. Estis vere tipa kampara pejzaĝo de la gubernio Ĉiba. Venantaj aŭtoj estas maloftaj kaj mi metis min en malstreĉita humoro. Laŭ mapo, ŝajnas troviĝi kelkaj tuneloj, kiuj estis simple trafositaj, ni veturis sur mallarĝa farmvojo apogiĝante sur aŭto-naviga sistemo. Laŭ la vojo ŝajnas, ke domoj troviĝas dise. Ni veturis malrapide sur tiel mallarĝa vojo, kiel oni malfacile preterpasi. Kaj ni haltigis la aŭton kaj decidis piediri, ĉar vojo fariĝis monta vojo.
Tie staris domo kun impona pordego kaj ĉirkaŭita de bambua arbareto sed estis ne certa, ĉu homo loĝas aŭ ne. Iom antaŭe, estis montpasejo de 10 metroj alta, kaj pli profunda loko aperis granda aperturo de teritoria tunelo. Malvarmeta vento blovis el ĝia interno.
Laŭ la klarigo apude metita, je la komenco la tunelo havis nur duonan altecon sed post mezo de Tajŝo(1912-1926), oni fosis suban parton kaj nun ĝi fariĝis tunelo, kiu estas 10 metrojn alta kaj 40 metrojn longa. Sur la nuda muro klare reliefigas spuron de ĉizilo kaj pioĉo, ĉiu el tiu enhavus ŝvito kaj deziro de prilaborintoj. Estis vere verko permane.
Laŭ gvidlibro, ĉi tiaj mane fositaj tuneloj troviĝas pli ol 100 en la regiono de Boso. Oni povis facile fosi danke al tio, ke montoj ĉi tie konsistas el grejso, ĉar la duoninsulo Boso leviĝis el la maro laste de naskiĝo de japana insularo.
Survoje hejmen, ĉe veturada manĝejo ni mendis ramenon de granda porcio kaj ĵiaozon por du homoj. Pro murmuro de stiranto, "Ja, rizo mankas," ni aĉetis manĝmaterialo por unu monato en magazeno por komercantoj. Ĉu novjara donaco estis ankaŭ multekosta?