Spektinte filmon "Kanto de Kamuy."
Unu vilaĝo de Ainu*1 ekzistis proksime al la lernejo, kien mi iradis. Tio situas en Ĉikabumi-ĉo de la urbo Asahikaŭa, kie nun, mi aŭdis, ke granda magazeno Aeon*2 staras kaj ni preterpasas apud la vilaĝo, kiam ni iras al la urbo Sapporo per rapida ŝoseo. Mi memoras, en la bazlernejo Daiju en Asahi-ĉo, kelkaj Ainuanoj estis en 5 klasoj de 6a grado. Ili havis densajn brovojn, malhelan koloron ĉirkaŭ okuloj kaj korpon iom fortikan, ili estis silentemaj kaj mi ne havis eblecon paroli kun ili.
En la fino de lasta jaro, mi ricevis invitbileton por la filmo "Kanto de Kamuy*3" de mia konato, kiu loĝas en la urbo Ebecu. Ŝi estas konato de la reĝisoro de la filmo, kiu agadas en Hokkajdo kaj devenas de la urbo Hamamasu, kie li filmis la verkon.
La filmo-projekcio komenciĝis de la urbo Sapporo, kiu estas en la regiona grupo Iŝikari, ĝi rondiris en Hokkaido, kaj venis en kanto-region sekvan jaron en la 26a de januaro. En la unua tago estis plena pro scena saluto kaj mi ne povis eniri. Tial mi spektis ĝin unu semajnon poste. Spektantoj estis neatendite multaj kaj mi ricevis la sidlokon de la 4a vico, iom tro antaŭe, sed ĉar la ekrano estis ne tre granda, la vidkampo havis konvenan grandecon.
La filmo estis dokumenta, en kiu unu virino, kiu kreskis en Hokkaido fremdigite de japanoj, kreis ŝlosilon por repreni fierecon de Ainu. Ili libere vivis kiel indiĝeno de Hokkaido per kolektado kaj ĉasado. Sed post kiam japanoj transloĝiĝis de Ŝikoku*4 kaj Honŝu*5, ili devis vivi sub molesto kaj diskriminacio alvokante "denaskulojn".
La ĉefrolulo Jukie registras epopeojn, kiujn ŝia avino Monashinouku kantas. Lingvisto KINDAIĈI Kjosuke*6 vizitis ŝian avinon, kiam Jukie estis 15 jara. Vidinte lin, kiu fervore aŭskultas kaj notas kanton de ŝia avino, ŝi konscias pri fiero al sia genta kulturo. Ŝi inventis skribi prononcojn de Ainu, kiujn japana lingvo ne havas, per latinaj literoj. Poste ŝi loĝis ĉe KINDAIĈI en Tokio kaj tradukis rakontojn de Ainu. Ŝi finis tradukon de "Ainu ŝinjouŝu (Ainu dikantaro)*7" sed ŝi mortis pro kormalsano en Tokio , kiam ŝi estis 19 jara. Ŝi verkis krom "Ainu Ŝinjouŝu", ankaŭ "Gin-no ŝizuku (arĝenta guto)".
50 jaroj pasis , post kiam mi forlasis la landon Hokkaido kaj mi sciis ĉi tiun verkiston por la unua fojo. Tio iom hontigas min.
Laŭ la esploro de la 29a de Heisei (2017), nombro de Ainu estas 13 118.
冬晴れや海音届くカムイ村 翠子
冬 晴れ や 海 音 届く カムイ 村 翠子
Huju -bare-ja umi -oto todoku Kamui mura Midoriko
vintra heltago mara sono atingas Kamuy vilaĝo (verkinto)
Estas hela tago de vintro, la sono de maro atingas la vilaĝon de Kamuy.
Komentoj de tradukinto:
*1 Ainu
Ainu estas unu el minoritatoj en Japanio. Multaj el ili loĝas en Hokkajdo kaj Tokio sed, malgraŭ la filmo, preciza nombro de ili estas ne klara.
Aeon(ion) estas suprebazara marko kurata de kompanio Aeon-grupo.
"Kanto de Kamuy" estas titolo de filmo fare de SUGAŬARA Hiroŝi.
Japan lando konsistas el kvar grandaj insulou, nome, Hokkaido, Honŝu, Ŝikoku kaj Kjuŝu.
*6 KINDAIĈI Kjosuke (1882-1971)
KINDAIĈi Kjosuke estis japana lingvisto kaj iniciato de studado pri Ainu-lingvo.
*7 Ainu ŝinjouŝu (Ainu dikantaro)
"Ainu ŝinjouŝu" estas kolektaĵo de ainu-a kulturo buŝe heredita. Tion ainu-a knabino ĈIRI Jukie aŭskultis de sia avino aŭ onklino kaj publikiĝis ĝin. Por registri la rakontojn, ŝi uzis latinan alfabeton kaj skribis laŭprononce kaj metis japanan tradukon. Oni povas legi la verkon en ĉies formo.